DailyPharmaNews.gr
|
Χαράλαμπος Πετρόχειλος
Ένα καλό πρώτο μήνυμα προς τους
υπευθύνους χάραξης πολιτικής για τα φαρμακεία στη χώρα μας προσέφερε η προσπάθεια
των πεμπτοετών φοιτητών του τμήματος Φαρμακευτικής του Αριστοτελείου
Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Εβδομάδας Δημόσιας
Υγείας 2020 (European Public Health Week 2020) του Ευρωπαϊκού Οργανισμού
Δημόσιας Υγείας (European Public Health Association (EUPHA)) να
παρουσιάσουν πριν λίγες μέρες μέσα από την ημερίδα ενημέρωσης σχετικά με
τον κορωνοϊό με τίτλο «COVID-19: Από την πανδημία στην Ελληνική
πραγματικότητα» (δες εδώ), μεταξύ των άλλων, τις απόψεις
φαρμακοποιών της κοινότητας για το πώς βιώσαν αυτήν την νέα κατάσταση στα
φαρμακεία τους.
Από τους συνολικά έξι
φαρμακοποιοούς που μίλησαν προέκυψαν κάποια χρήσιμα συμπεράσματα που θα
πρέπει να ληφθούν υπόψη τόσο από αυτούς που έχουν την τύχη του κλάδου στα χέρια
τους όσο βεβαίως και από εκείνους που χαράσσουν πολιτική υγείας, ιδιαίτερα
εφόσον υπάρχει πάντα μπροστά μας το απευκταίο σενάριο εκδήλωσης ενός νέου
κύματος της πανδημίας.
Εάν κάποιος θα ήθελε σε μία πρώτη
ανάγνωση να σταθεί σε κάποιες βασικές διαπιστώσεις από τα όσα είπαν
οι φαρμακοποιοί μιλώντας στην κάμερα για την εμπειρία τους θα έλεγε ότι:
Υπήρξε αύξηση των απαιτήσεων στην
καθημερινότητα του φαρμακοποιού πίσω από τον πάγκο. Οι φαρμακοποιοί που μίλησαν
έκαναν λόγο για αύξηση του χρόνου εργασίας, του εργασιακού άγχους, της κόπωσης,
καταστάσεις που επιβάρυναν οι ελλείψεις σε μάσκες, αντισηπτικά και άλλα
απαραίτητα για την εξυπηρέτηση των πολιτών προϊόντα.
Ο φαρμακοποιός βρέθηκε να
απολογείται για καταστάσεις για τις οποίες δεν ήταν ο ίδιος υπεύθυνος απέναντι
σε ανθρώπους που δικαιολογημένα και κάτω από την επίδραση του άγχους –που σε
κάποιες περιπτώσεις μπορεί να άγγιζε και τα όρια του πανικού- είχαν ακόμη και
επιθετική συμπεριφορά.
Η μεγαλύτερη δυσκολία, ανέφερε ένας από
τους φαρμακοποιούς, είχε να κάνει με τη διαχείριση του άγχους και
της φοβίας των ασθενών καθώς, όπως είπε «δεν έχουμε από τις σπουδές μας
κάποιο υπόβαθρο, κάποιο μάθημα επικοινωνίας με τους ασθενείς και επομένως δεν
έχουμε διδαχθεί τον τρόπο που θα έπρεπε να αντιμετωπίσουμε τέτοιους είδους
καταστάσεις».
Πρόβλημα ήταν βεβαίως και το ότι όλοι
αυτοί οι αναγκαίοι περιορισμοί προστασίας στο φαρμακείο δυσκόλεψαν εν
τέλει τη σχέση του φαρμακοποιού με τους ανθρώπους που βλέπει σε τακτική βάση.
«Δεν μπορούσαμε να έρθουμε σε επαφή από κοντά γιατί το φαρμακείο είναι ένας
χώρος που ο πελάτης θα μπει, θα σου μιλήσει, θα του πάρεις μία πίεση, θα σου
πει, θα τους πεις.. Έπρεπε να δουλεύουμε με κλειστά φαρμακεία, με κατεβασμένα
τα ρολά» ανέφερε χαρακτηριστικά μία από τους φαρμακοποιούς που μίλησε για την
εμπειρία της.
Πρόκειται για ένα πρόβλημα πάντως που σε
κάποιες περιπτώσεις, έστω και από απόσταση, βρέθηκε τρόπος να αντιμετωπιστεί,
αφού ένας άλλος φαρμακοποιός παραδέχτηκε πως «περιορίσαμε τον ρόλο μας σε ό,τι
αφορά ζητήματα όπως η μέτρηση διάφορων κλινικών παραμέτρων είτε αφορά την
πίεση είτε αφορά τη μέτρηση του σακχάρου ή διάφορα άλλα τέτοια ζητήματα, αυξήθηκε
όμως κατά πολύ ο συμβουλευτικός μας ρόλος κυρίως δια τηλεφώνου».
Υπήρχαν βεβαίως και οι νέοι πελάτες,
οι μικρότεροι σε ηλικία που δεν έμπαιναν στο φαρμακείο, η αύξηση της
ανέπαφης συναλλαγής στις πληρωμές, η τήρηση των μέτρων υγιεινής που
υπήρχαν μεν αλλά που πλέον συνειδητοποιήθηκε ότι «έπρεπε να τηρούμε όλα αυτά τα
χρόνια» καθώς «είχαν απλώς τεθεί σε αδράνεια».
Οι εμπειρίες που καταγράφηκαν, πολύ
χρήσιμες όλες, είναι ένα πρώτο υλικό που θα πρέπει να δουν τόσο οι
τοπικοί φαρμακευτικοί σύλλογοι όσο και ο Πανελλήνιος Φαρμακευτικός
Σύλλογος, θα πρέπει ωστόσο να εμπλουτιστεί μέσα από μία συστηματική
προσπάθεια έτσι ώστε πράγματι να εντοπιστούν οι αδυναμίες, τα δυνατά
σημεία, οι ευκαιρίες και οι κίνδυνοι ώστε να υπάρξει μία καλή προετοιμασία για
την επόμενη κρίση αλλά ακόμη περισσότερο για την επόμενη μέρα της κρίσης.
Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια σε όσους
πήραν αυτήν την πρωτοβουλία, τόσο στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
και την προέδρο της Φαρμακευτικής Σχολής Καθηγήτρια Δήμητρα
Χατζηπαύλου-Λίτινα όσο και στην Δρ. Αλίκη Πελετίδη, συντονίστρια της
δράσης για το European Public Health Week 2020 που είχε αυτήν την ιδέα που
μακάρι να βρει μιμητές.
